Gözlüğün İcadı, İlk Gözlüğü Kim Buldu? Kısaca Gözlüğün Tarihçesi

İnsan hayatına % 100 hayat veren organlarımızdan biri olan gözlerimiz de ne yazık ki zamanla hor kullanma sonucu iflas edebilmekte... Bu geçmiş zamanlarda da olmuş olacak ki gözlük gibi bir şeyi icad etmişler iyiki de etmişler...

Gözlüğün temel maddesi olan camın geçmişi 4.500 yıl öncesine kadar gitmektedir. Antik dönemde insanların optikle ilgili bilgileri olduğu, camın bazı formlarının cisimleri büyüttüğünü keşfettikleri bilinmektedir. Girit’te yapılan arkeolojik kazılarda, M.Ö 1.000 yıllarına tarihlenmiş olan, büyüteç olarak kullanılan cam örneklerine rastlanmıştır.

İlk kullanılan gözlüklerin mercekleri konveks, diğer deyişle dışbükeydi. Dolayısıyla, yalnızca yakını görmekte zorluk çekenler tarafından kullanılabiliyordu. İçbükey merceklerin gelişimi, dışbükey merceklerden çok sonra gerçekleşmişti.

Tarihte gözlüğün gelişiminin yavaş olduğunu söylemek yanlış olmaz. İçbükey mercekler ancak 15. yüzyılda yapılabilmiştir. Gözlük bulunduktan 3-4 asır kadar sonra, takıldığında düşmemesi için geliştirme yapılabildi. Bu durum, gözlüğün gelişimindeki en son ve en önemli buluş oldu.




18. yüzyılda İngiliz Edward Scarlet Londra’da gözlükler için sabit sapları icat etti. Böylece hem burna fazla yük olması önlendi hem de düşmemesi sağlandı. Bu denli yavaş bir gelişim göstermesine karşın gözlük, insanların hayata daha da bağlanmalarına yardımcı olmuştur. Matbaa icat edilip kitap ve gazeteler yaygınlaşmaya başladığında, gözlük görme zorluğu yaşayanlar için çok önemli bir ihtiyaç haline gelmiştir.

Gözlüğü kim buldu?

Gözlüğün kim tarafından ve tam olarak ne zaman bulduğu bilinmemektedir. Yapılan derin araştırmalara rağmen, çok önemli bir buluş olan gözlüğü kimin bulduğu hala bir sır olarak duruyor.

 Türk-Müslüman bilim adamı İbn-i Heysem olduğu da söylentiler arasında ..

Tarihçilerin bazıları, bulan kişinin 13. yüzyıl ortalarında Venedik’te yaşayan bir kişi olduğu üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bunun nedeni de, o dönemde Venedik’in cam üretimi konusunda olan ünüdür.

Gözlüğün o tarihlerde kullanıldığıyla ilgili olan en önemli kanıt ise, Sandro di Popozo’nun 1289 yılında yazdığı “Trake de Conduite de la Famille” isimli kitabında yer almaktadır. Popozo kitabında “ Yaşlılık benden o kadar çok şey götürdü ki, gözlük denen camlar olmadan ne okuyabiliyor ne de yazabiliyorum. Bu harika aygıt, görme yeteneğini büyük ölçüde yitiren zavallı yaşlılar için daha yeni bulunmuş…” demektedir.

“Tarih Boyunca Gözlük” kitabının ( 1967 ) yazarı olan Richard Corson, kitabında gözlüğün 1287 yılında İtalyanlar tarafından bulunduğunu ve kullanılmaya başlandığını belirtmektedir. Birçok rivayet olmakla birlikte, ilk bulan kişi olarak birçok isim zikredilse de bu bilgilerin doğruluğu henüz netleşmemiş ve kanıtlanamamıştır.